พ่อของฉันเสียชีวิตเมื่อฉันอายุ 13 ปี ดูเหมือนว่าหลังจากนั้นฉันรู้สึกภาคภูมิใจกับนามสกุลของฉัน ฉันไม่เดี๋ยวนี้ทำไม แต่ดูเหมือนว่าแม้ว่านั่นคือสิ่งเดียวที่ฉันจากพ่อของฉันคือชื่อของเขา ฉันจำได้ว่าตอนที่ฉันได้รับทะเบียนสวยขับรถสิ่งหนึ่งที่ฉันทำได้คือการยื่นขอทะเบียนสวยส่วนบุคคลพร้อมกับนามสกุลของฉัน เมื่อฉันเห็นว่า มีฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก เมื่อแผ่นป้ายทะเบียนมาในที่สุดฉันก็แสดงความภาคภูมิใจในรถของฉัน ฉันต้องการให้ทุกคนเห็นชื่อของฉันบนใบขับขี่ของฉัน มันช่วยให้ฉันได้สะท้อนพ่อของฉันเสมอ

ทะเบียนสวยแล้ววันเศร้าก็มาถึงขณะที่ฉันได้ถึงจุดในชีวิต

ทะเบียนสวยของฉันที่ผิดพลาดขึ้นกับฉันและสำหรับความผิดพลาดเหล่านั้นฉันสูญเสียประกันของฉันและทะเบียนสวย ส่วนบุคคลของฉัน ฉันจำได้ว่าหัวใจรู้สึกไม่ดีเพราะสถานการณ์ที่ฉันอยู่ฉันต้องการไม่ดีเท่าที่จะสามารถฟื้นทะเบียนสวยนั้นได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะเป็น ไม่นานหลังจากที่ฉันสูญเสียมันฉันพบสมาชิกในครอบครัวได้ใช้มันและได้รับมัน ในทางหนึ่งฉันรู้สึกเศร้าเพราะฉันรู้สึกราวกับว่าเป็นทะเบียนสวยของฉัน อีกอย่างหนึ่งฉันรู้สึกดีเพราะอย่างน้อยก็ในครอบครัวและฉันรู้สึกราวกับว่าเมื่อฉันได้กลับมาที่เท้าของฉันพวกเขาจะโอนรายการพิเศษที่กลับมาให้ฉัน

แต่ที่ไม่ได้เกิดขึ้น ฉันไม่เคยเข้าใจว่าทำไมพวกเขาไม่ยอมให้ฉันได้สิ่งที่ฉันคิดว่าเป็นแผ่นใบอนุญาตของฉันกลับ ที่พวกเขาลงโทษฉันสำหรับความผิดพลาดที่ฉันทำ ที่พวกเขาเพียงแค่เป็นความภาคภูมิใจของชื่อที่ฉันเป็น ฉันเดาฉันจะไม่ทราบคำตอบสำหรับคำถามนี้ วันหนึ่งฉันอยู่ที่บ้านของสมาชิกในครอบครัวที่ได้รับทะเบียนสวย นี่เป็นเวลาหลายปีต่อมา ฉันเงยหน้าขึ้นมองบนผนังและมีมันแขวนอยู่บนตะปู ทะเบียนสวยฉันถามเกี่ยวกับเรื่องนี้และได้รับแจ้งว่าต้นฉบับได้รับความเสียหายมุมเป็นงอทั้งหมดและที่พวกเขาได้ใช้สำหรับใหม่

ฉันยืนอยู่ที่นั่นจ้องมองที่มันและฉันเดาใบหน้าบนใบหน้าของฉันบอกพวกเขาว่าฉันรู้สึก พวกเขากล่าวว่าคุณต้องการแผ่นป้ายทะเบียนเก่า ฉันทันทีเอามันและเริ่มจดจำสิ่งที่มันหมายถึงฉันเมื่อฉันแรกได้และความภาคภูมิใจที่ฉันได้มีนามสกุลที่อยู่บนป้ายทะเบียนบุคคลที่ แม้ว่าฉันจะไม่สามารถแสดงแผ่นป้ายทะเบียนสวยดังกล่าวในรถของฉันได้อีกต่อไปเนื่องจากพวกเขายังคงใช้งานอยู่ต่อไปฉันก็สามารถเก็บต้นฉบับเดิมไว้และดูเป็นครั้งคราวและคิดทบทวนว่าฉันมีความหมายต่ออะไรบ้าง เป็นเวลาหลายปีที่มันได้รับการติดลงข้างที่นั่งของฉันภายในรถของฉันและบางครั้งฉันดึงมันออกมาและคิดเกี่ยวกับชื่อและพ่อของฉันของฉัน